موسیقی زبان مشترک بین تمام انسان های کره زمین هست که با استفاده از نت های اون میتونن احساسات متنوعی از غم، شادی، هیجان و حس غرور رو به هم دیگه منتقل کنن. این هنر از زمان های کهن و تمدن های گذشته ی بشر دستخوش تغییراتی شده و در زمان حال به دسته بندی های متنوعی تبدیل شده که هر کدوم ویژگی های منحصر بقرد و نزدیک به همی دارن. تو این مقاله قصد داریم عوامل تاثیر گذار در نام گذاری سبک های مختلف موسیقی رو بررسی کنیم و ببینیم هر کدوم از اون ها در چه جغرافیایی از زمین بیشتر طرفدار داره.
ژانر های مختلف موسیقی ایران و جهان
سبک های موسیقی غربی
ریشه ی پیدایش موسیقی غربی رو میشه قرون وسطی و سال های بین 1000 تا 1500 میلادی در نظر گرفت. این دوران به چند زیر شاخه بر حسب دوره های تاریخی مختلف مثل باروک ، کلاسیک و رمانتیک تقسیم بندی میشن که هر کدوم دارای خصوصیات منحصر به فرد خودشون در آهنگسازی و تجربه ی انتقال احساسات مختلف هستن. ژانر های مختلف موسیقی غربی رو میشه به دسته بندی زیر تقسیم کرد.
- موسیقی کلاسیک غربی
- موسیقی جز
- موسیقی راک
- موسیقی پاپ
- موسیقی رپ و هیپ هاپ
- موسیقی تلفیقی
موسیقی کلاسیک غربی
این نوع موسیقی رو میشه پایه و ریشه ی تمام سبک هایی که در حال حاضر میشناسیم در نظر گرفت. از این دوران، نت نویسی و استفاده از علائم اختصاری برای تمام ساز هایی که در این سبک استفاده میشدن به صورتی که امروزه از اون ها استفاده میکنیم در اومد. شروه دوره موسیقی کلاسیک رو میشه سال 1500 میلادی در نظر گرفت. این دوره از موسیقی رو میشه به زیر مجموعه هایی از جمله باروک، کلاسیک، رمانتیسم و قرن بیستم قسمت کرد که هر کدوم از اون ها دارای فضای احساسی و فنی خاص خودشون بودن.
سازهایی که در این سبک از موسیقی استفاده میشد شامل تمام خانواده های زهی، زهی آرشه ای، ضربی و کلاویه ای بودن که در ارکستر های گوناگون از این ساز ها در پارت های مختلف از جمله سولو و گروه نوازی استفاده میشد.
از نوازندگان شاخص موسیقی کلاسیک میشه به یوهان سباستین باخ، چایکوفسکی، بتهوون و آمادئوس موتزارت اشاره کرد.
موسیقی جز
این سبک که در خیلی موارد به اشتباه به اون جاز هم گفته میشه و معمولا به دلیل نامیدن غیر صحیح ساز درامز به این نام، این سبک هم به همین اسم شناخته میشه، جز مهمترین سبک های بوجود اومده در ایالات متحده آمریکا هست که قدمت اون به حدود 100 سال پیش و اوایل دهه 1920 این کشور برمیگرده. خواستگاه سبک Jazz شهر نیواورلئان در این کشور هست که معمولا به عنوان یک ایالت سیاه پوست شناخته میشه.
از مهمترین شاخصه های این سبک از موسیقی میشه به بداهه نوازی، هارمونی های پیچیده و ریتم های لنگ اشاره کرد.
این سبک از موسیقی معمولا بصورت گروه های 3 نوازی Trio و گروه های 4 نفره Quartet موسیقی های خودشون رو اجرا میکنن. به این صورت که معمولا نوازنده ها بخش های مختلف سولو رو یک به یک و پشت سر هم بصورت بداهه اجرا میکنن. از سازهای مهم سبک جز میشه به ترومپت، ساکسیفون، کنتر باس، پیانو و درامز اشاره کرد.
از نوازندگان مهم و تاثیر گذار این سبک از موسیقی میشه به جان کلترین، مایلز دیویس و چارلی پارکر اشاره کرد.
موسیقی راک
موسیقی راک رو میشه ترکیب سبک های دیگه موسیقی از جمله بلوز و همچنین ریتم اند بلوز دونست که در کشور آمریکا و از حدود دهه 1950 شروع به شکل گرفتن کرد. این سبک در ابتدای راه طرفداران آنچنانی نداشت اما با اوج گرفتن اش در دهه 60 و 70 میلادی توسط گروه های شاخصی از جمله رولینگ استونز، بیتلز، کوئین و پینک فلوید به شهر جهانی رسید و این گروه ها اجراهای زنده ی بی نظیری در سایر نقاط جهان و در قاره های مختلف با تماشاگران چند صد هزار نفری برگزار کردن.
4 ساز شاخص در اجرای قطهات این سبک از موسیقی عبارتند از گیتار الکتریک، گیتار بیس، کیبورد و درامز که این ساز ها وقتی کنار هم قرار میگیرن باعث بوجود اومدن نوع خاصی از ملودی با ضرب آهنگ جذابی میشن که به اون راک گفته میشه.
از مهمترین گروه های تاثیر گذار این سبک از موسیقی میشه به لد زپلین، جیمی هندریکس، بیتلز و پینک فلوید اشاره کرد.
موسیقی پاپ
به این سبک، موسیقی عامه پسند هم گفته میشه و به عبارتی مختصر شده ی کلمه Popular هست به این دلیل که دارای مقبولیت ویژه ای بین مردم عادی هست و از پیچیدگی خاصی برخوردار نیست. به همین دلیل گوش دادن این سبک از موسیقی طرفداران بسیاری در جهان داره. مضامین عاشقانه، شاخص ترین موضوع ترانه های آهنگ های پاپ به حساب میاد.
این سبک هم در اوایل دهه 50 میلادی توسط الویس پریسلی و چاک بری به دنیا شناسانده شد و در دهه های بعدی توسط هنرمندانی همچون مایکل جکسون و مدونا به اوج شهرت رسید.
سازهای مورد استفاده در سبک پاپ، تفاوتی با سبک راک نداره فقط ملودی ها و ریتم کمی آرامتر و با هیجان کمتری دنبال میشه.
از نوازندگان شاخص سبک پاپ میشه به مایکل جکسون، مدونا، بریتنی اسپیرز و تیلور سوییفت اشاره کرد.
موسیقی رپ و هیپ هاپ
سبکی که از ابتدای پیدایش تا همین لحظه تونسته شیفتگان زیادی رو به خودش مجذوب کنه. رپ صرفا یک سبک موسیقی نیست، بلکه یه جنبش اجتماعی اعتراضی محسوب میشه که تقریبا از دهه 1970 در ایالات متحده آمریکا و بیشتر در محله های سیاه پوست نشین واقع در شهر نیویورک شکل گرفت. هیپ هاپ رو میشه سبک اصلی در نظر گرفت و رپ به ادا کردن کلمات تند و موزون روی این نوع موسیقی اشاره داره.
در سبک رپ معمولا خواننده ها به بداهه پردازی مشغول هستند و اصطلاحا با همدیگه مبارزه Battle میکنن و به این صورت رقابتی رو بین خودشون به راه میندازن.
زیر سبک های این نوع موسیقی رپ، دی جی کردن، گرافیتی و بریک دنس هست که به طور کلی فرهنگِ هیپ هاپ Hip-Hop از در هم ادغام شدن تمام یا بخشی از این ها بوجود میاد.
معمولا این ژانر از موسیقی دارای زیر شاخه هایی به اسم های گنگستا رپ، ترپ و چیل هیپ هاپ هست که هر کدوم خصوصیات کلام و آهنگسازی منحصر به خودشون رو دارن.
از معروف ترین خواننده های این سبک از موسیقی میشه به توپاک شاکور، نوتوریوس بی.آی.جی، دکتر دره و اینم اشاره کرد.
